Sculpturen

FALLING ASLEEP AT A TEAPARTY

LURKING FROM THE GREEN

CHARON’S LAST VOYAGE

In de Griekse mythologie is Charon de veerman die de schimmen van overledenen tegen betaling over de rivier Styx vaart naar de poorten van het dodenrijk van Hades. Charon vraagt niet veel voor de overtocht, een klein muntstuk brengt je naar de overkant. Heb je geen muntje moet je aan de oever blijven wachten.

Charons last voyage beeld de laatste reis van de aarde uit, op weg naar het dodenrijk. Als de aarde daar arriveert is er geen weg meer terug.
Het muntje voor de overtocht is achteloos in de boot geworpen.
Net zo als wij achteloos met onze moederaarde omgaan en deze laatste reis bewerkstelligen.

ENTANGLED MEMORIES

Verstrengelde herinneringen
Herinneringen beïnvloeden hoe je in het leven staat. Verleden, heden en toekomst zijn met elkaar verstrengeld. Soms is het Loslaten de enige manier om te kunnen groeien naar de toekomst.
Een vervolg op Er was eens…

ER WAS EENS….

Ik weet niet meer wie het geschreven heeft, en heb het boek ook nooit meer kunnen vinden. maar dit sprookje is mij sinds mijn kindertijd altijd bijgebleven is.

De Geliefden,

Ergens in een onherbergzaam gebied stond een kleine huisje. Daar woonden een man en een vrouw. Ze leefden van wat het land hen te bieden had. De omgeving ruw maar prachtig. Het leven was eenvoudig maar fijn en ze hielden zielsveel van elkaar. Het geluk lachte hen toe. Overdag werkten ze hard samen en in de avond praten ze over hun toekomst die alleen maar beter en nog mooier zou kunnen worden.
Dan komt er oorlog en de man wordt opgeroepen door de koning om te gaan vechten, om land te bevrijden. De vrouw beloofd altijd op hem te wachten. Wanneer hij naar het front vertrekt staat de vrouw net zolang bij de bocht in de weg tot ze hem langzaam uit het zicht ziet verdwijnen.
Iedere dag een uur voor zonsondergang keert ze terug en kijkt uit in de verte met hoop en verlangen in haar hart. Wanneer het donker wordt gaat ze weer naar hun kleine huisje terug. Dagen worden weken, weken worden maanden en daarna jaren, steeds eerder gaat ze naar de bocht in de weg kijkt zij uit in de verte of ze haar geliefde misschien ziet naderen, steeds meer tranen verliest zij om haar gemis. Op een dag keert ze helemaal niet meer terug naar haar huisje. Haar tranen voeden de bodem met verdriet. Na jaren van eenzaamheid en verdriet om haar geliefde Verstijfd ze langzaam en groeien er wortels uit haar voeten, takken uit haar handen en hoofd en veranderd ze langzaam in een boom. Wanneer de Oorlog na vele jaren voorbij is keert haar geliefde terug als oud man. Hun huisje is koud en verlaten. Hij roept zijn lieve vrouw keer op keer en zoekt overal, maar nergens is ze te bekennen. Teleurgesteld en verdrietig vertrekt de oude man.
Wanneer hij de oude boom in de bocht van de weg passeert denkt hij in de stam even een bekend gezicht te zien. Hij haalt zijn schouders op en loopt verdrietig door. Een dikke druppel hars rolt via de stam naar beneden wanneer de oude man in de verte verdwijnt.

Sprookjes vertellen verhalen en geven een boodschap Dit sprookje verteld het verhaal van liefde en trouw, verdriet en eenzaamheid, gemis en verlies. Maar ook niet kunnen loslaten waardoor je niet alleen jezelf verliest maar ook de ander..

HEAVY CLOUD

Hoe fijn is het om een eenvoudig praatje te maken? Over hoe lekker de zon schijnt of hoe mooi de bloesem bloeit. Maar wat als het praatje minder gezellig wordt overgaat in iets anders? In bepaalde situaties waar mensen samen zijn en een praatje maken gaat het al gauw over in negativiteit. Heb je gehoord van die, die is vreemd gegaan, die is dood , die zijn gescheiden en volgens mij is zij schuldig, Dat kind is vervelend, wat n rot joch, wat dat mens nou weer aan heeft. Waarom plaatsen we anderen in negativiteit? Een valkuil voor velen, Heavy cloud verbeeld het donker en de zwaarte die we ervaren wanneer we ons binnen deze negativiteit bevinden. Je wordt er ingezogen en je kunt je er moeilijk van los maken. Voor je het weet groeit de donkere wolk doordat we deze zelf voeden.

Eleanor Roosevelt: “Small minds “discus other people, Good minds discus events, Great minds discus ideas”